Advies verhoging AOV met 100 Euro bij AO 17-12-2008

AOV voor het eerst op politieke Agenda in Den Haag
-----------------------------------------------------
Aan: 
De voorzitter van de vaste commissie voor Buitenlandse zaken en ontwikkelingssamenwerking van de Tweede Kamer der Staten Generaal,
de heer H.J. Ormel 
d.t.k.v. mw. R. van der Kolk-Timmermans, griffier 
Postbus 20018 
2500 EA ’s-Gravenhage 

Den Haag, 08 december 2008 

Onze ref.: AO/BuZa 2008-2.0 
Betreft: Buitenlandse Zaken en Ontwikkelingssamenwerking 
AO "Suriname" 17 december 2008 
Armoedebestrijding onder de ouderen in Suriname 

Geachte heer Ormel, 

De armoede onder de ouderen in Suriname is schrijnend. 
Veel gepensioneerden moeten alleen met een AOV van SRD 275 per maand zonder aanvullende pensioenen zien rond te komen. 

Aanvullende pensioenen 
De aanvullende pensioenen zijn zeer verschillend. Zelfs de aanvullende pensioenen van de overheid is op dit moment afhankelijk van het jaar waarin je met pensioen bent gegaan. Het is niet geïndexeerd. (Zie het artikel van De Ware Tijd hieronder). Volgens onze informatie zal het in december rechtgetrokken worden. De particuliere pensioenen, op de pensioenen van enkele multinationals na, stelt totaal niets voor (nader informatie wordt u nog toegezonden). 

Morele verantwoordelijkheid 
Suriname heeft vanaf 1954 zelfbestuur gehad, maar toen kende zowel Nederland de AOW als Suriname de AOV niet. 
In Nederland is in 1957 de AOW ingevoerd en de jaren vanaf je 15e t/m 1957 vallen onder de overgangsregeling. Als je na je 59e 6 jaren in Nederland gewoond hebt, worden de jaren vanaf je 15e t/m 1957 wonen in Suriname gelijkgesteld met wonen in Nederland. 

Het deel dat in Suriname achtergebleven is, is aan haar lot overgelaten. Dit ondanks het feit dat Nederland tot 1954 verantwoordelijk was voor de pensioenen en sociale regelgeving in Suriname. Dit legt een morele verantwoordelijkheid op de Nederlandse regering om enigszins haar inzet te leveren ter bestrijding van de armoede onder deze ouderen. 

Wij, de Surinaamse Nederlanders voelen ons moreel verplicht om de achterblijvers in schrijnende situaties hulp te bieden, maar kunnen deze last helaas niet persoonlijk dragen. 
Wij hopen en verzoeken de Nederlandse parlementariërs om samen met ons te bekijken hoe we de armoede onder deze groep ouderen, die nu in hun laatste fase van hun leven bevinden, kunnen bestrijden. 

Financiering 
Daar het budget voor ontwikkelingssamenwerking uit de algemene middelen, dus ook van ons belastingheffingen gefinancierd wordt en deze hulp prima past in de beleidsthema voor Ontwikkelingssamenwerking, verzoeken wij u (parlementariërs) om een beroep bij de minister van Buitenlandse Zaken en Ontwikkelingssamenwerking te doen op dit budget. Er hoef namelijk geen extra geld voor uitgetrokken te worden. 

Budget overheid 
In 2007 besteedde de Nederlandse overheid 4,8 miljard euro aan ontwikkelingssamenwerking. In 2008 is dat 5 miljard. De belangrijkste beleidsthema’s zijn: 
Thema en Budget 
- Menselijke en sociale ontwikkeling (waaronder onderwijs, 
  reproductieve gezondheid en bestrijding van aids) 1,8 miljard 
- Meer welvaart, eerlijkere verdeling en minder armoede 1,1 miljard 
- Grotere veiligheid en stabiliteit, effectieve humanitaire 
   hulpverlening en goed bestuur 850 miljoen - 
- Bescherming milieu 390 miljoen 

Duurzaamheid van deze armoedebestrijding 
De armoede bestrijding onder deze groep (de ouderen in Suriname) moet een structurele karakter hebben. Voor deze hulp moet overleg met Suriname gevoerd worden, waarbij Suriname zich bereid moet verklaren om op termijn deze aanvulling zelf te dragen. 
Jaarlijks zou deze hulp met 10% afgebouwd kunnen worden en dat Suriname bereid moet zijn de afbouw van de hulp voor haar rekening te nemen. Dus na 10 jaar moet Suriname voor de volle 100% overnemen. 

Het betreft ongeveer 42.000 gepensioneerden, bij wie (de overgrote deel) een aanvulling van € 100 per maand een inkomensstijging van meer dan 200% betekent. Voor de gehele operatie hebben we het over € 277,2 miljoen in 10 jaren. Dit bedrag kan nog verlaagd worden met de groep die met een totaal inkomen (AOV+aanvullende pensioen(en)) een bepaalde grens overschrijden. Te denken valt aan de groep met overheidspensioenen en bepaalde pensioenen van multinationals. Maar of dit juridisch en/of moreel toelaatbaar is, laten wij aan u over. 

Wij zijn bezig met het verzamelen van informatie over deze groep(en) ouderen en zullen u de komende dagen hiervan voorzien. 

Voordelen 
Dit zal de houding van de Surinamers t.o.v. Nederland, de Nederlandse Parlementariërs en de Nederlandse Surinamers zeer positief beïnvloeden. Des te meer, daar men al jaren met dit probleem te maken heeft. 
Dit zal zich ook positief vertalen in samenwerkingen tussen Nederlandse- en Surinaamse ondernemingen. 

Gezien uw betrokkenheid met Suriname en de Surinamers, hopen wij dat u het lot van onze ouderen zult aantrekken en hopen dat u mee zult werken aan de bestrijding van de armoede onder hun. 

Met vriendelijke groet 
Stg. TBTS (Stichting Ter Bevordering van Toerisme in Suriname) 

Chan Mohan, voorzitter 
------------------------------------------ 
Bijlagen; De armoede grens 
Enkele Kranten artikelen 

De Armoede grens 

De Ware Tijd - Derde Wereld blijkt armer 28-08-2008 
In vergelijking met het laatste kwartaal van 2007, heeft een gezin van vier personen -twee volwassenen en twee kinderen- nu SRD 1.357 in plaats van de SRD 1.226 nodig om rond te komen. Bij het vastellen van deze gemiddelden is het ABS uitgegaan van een gezin met eigen woning en een on- of minvermogen kaart. De persoonlijke armoedegrens is nu SRD 484 in plaats van de SRD 438 die gold voor 2007. (Bron: ABS – Algemeen Statistiek bureau Suriname) 

Noot: Hier wordt met eigen woning bedoeld, dat er geen rekening met huur of hypotheekrente is gehouden. 

1) De West (citaat uit een artikel) 
Zoals de situatie thans is, weten we allemaal dat seniorenburgers aan de rand van de afgrond zitten en dat velen niet eens weten wat ze dagelijks zullen moeten eten. Weer anderen zijn helemaal overgeleverd aan giften van kinderen, familieleden en vrienden. Neem nou een parastatale onderneming als de EBS, waar men destijds een pensioenfonds heeft aangesproken om bepaalde kosten van het bedrijf te dekken. Ex-werknemers, die thans met pensioen zijn plukken tot op dit moment de wrange vruchten van de graaipartij uit het voormelde fonds. Tot op dit moment worden er pensioenen aan mensen uitgekeerd, die het bedrijf vele jaren hebben gediend, die als buitenstaander op je lachspieren werken, zo belachelijk laag zijn ze. Een ex-stafmedewerker moet het bijvoorbeeld doen met 200 SRD. Wat voor de uitkering krijgt dan iemand, die bij de klantenbalie stond of destijds in het veld arbeidde en stroomstoringen moest verhelpen? We willen het eigenlijk niet eens tot in de finesses weten, want we weten nu reeds hoe laat het is. En zo klagen veel mensen, die vroeger bij parastatale bedrijven hebben gewerkt en anderen, die gezwoegd hebben in de private sector. Keerpunt heeft het overwegend gehad over mensen, die bij de overheid hebben gezeten. Je schrikt pas echt als je hoort wat grote handelshuizen met hun mensen hebben gedaan en nog steeds doen als de pensioengerechtigde leeftijd is aangebroken. Mensen, die na hun zestigste gewoon met een aalmoes naar huis werden gestuurd en ook verder moeten hosselen als wachter of administrateur bij een ander bedrijf. En als je je hele leven gewoon sjouwer bent geweest bij een handelsbedrijf dan moet je echt geluk hebben, dat je niet helemaal krepeert. Suriname springt niet goed om men zijn seniorenburgers en daar dient verbetering in te komen. De minister van Financiën kan erop rekenen, dat hij last zal blijven krijgen van protesterende seniorenburgers, omdat het water hen aan de lippen staat. 
-------------------------------------- 

2) De Ware Tijd 

Bundeling fondsen nodig voor waardevast pensioen 
04/04/2008 
Paramaribo - Pensioenfondsen moeten zich gaan bundelen om de regering te dwingen de pensioenen waardevast te maken. 

Dit zegt voorzitter Rudolph Haakmat van de Vereniging Belangenbehartiging Gepensioneerden NV EBS. Volgens hem moeten alle pensioenfondsen uit de parastatale en particuliere sector en de overheid in de bundeling zitten voor een zo groot mogelijk draagvlak. Haakmat pleit voor een onafhankelijk orgaan dat erop toeziet dat de gestorte premies worden belegd en dat dit kapitaal uitgroeit tot de ruggengraat van een goed financieel lichaam. “Natuurlijk moeten er ook ondersteunde pensioenwetten komen. Wanneer het eenmaal goed loopt zal het mogelijk zijn om jaarlijks de pensioenen aan te passen”, verzekert Haakmat. De pensioenen worden met deze regeling waardevast gemaakt. 

De pensioengrondslag betrof 60 procent van het functieloon. “Deze koppeling houdt in dat een eventuele verhoging van het loon, ook direct een verhoging van het pensioen betekent. Bij elke cao-onderhandeling werden de gepensioneerden meegenomen bij looncorrecties, maar sinds 2003 zijn de uitkeringen stationair gebleven. Haakmat blijft erbij dat in de kwestie van de EBS-gepensioneerden, het de Ogem Werknemers Organisatie Suriname (Owos) is die bij overeenkomst in 1971, verplicht is voor deze doelgroep op te komen. 

De beweringen van Owos-voorzitter Imro Belliot, als zou de vakbond nog steeds voor de gepensioneerden opkomen bij cao’s, ontkent hij stellig. Haakmat toont de krant discrepantie in lonen tussen 1991 en 2004. Een in 1993 gepensioneerde werknemer in de functieklasse K, met 38 dienstjaren, ontvangt 246 Surinaamse dollar (SRD), terwijl een collega die in 2004 de gepensioneerde leeftijd bereikte, met evenveel dienstjaren, met SRD 1.169 naar huis gaat. In de functieklasse N toucheert een gepensioneerde met 47 dienstjaren in 1991 SRD 378, terwijl een collega in diezelfde klasse, maar met 30 dienstjaren, SRD1.080 ontvangt. 

“De groep onder het jaar 2000 die met pensioen ging komt er bekaaid van af en hun situatie dreigt slechter te worden met de jaren”, waarschuwt voorzitter Haakmat. Als de ouderen de straat op willen gaat, heeft hij er begrip voor en zal hij ze ook ondersteunen. “Het zal wel een nationale schande zijn. Ik hoop dat de overheid het niet zo ver laat komen, maar zal meewerken om ons een menswaardig bestaan te gunnen”, besluit Haakmat 

---------------------------------------------- 
2) Times of Suriname 

Vakbondsleider Stuart Codrington: 
“Opeenvolgende regeringen hebben de senioren in de steek gelaten” 

PARAMARIBO – “Je moet bang zijn om oud te worden in dit land. Ik geloof niet dat welke regering dan ook zich gaat kunnen ontfermen over de gepensioneerden. 

Na mij de zondvloed”, denken de politici volgens vakbondsleider Stuart Codrington. Hij kan het niet verkroppen dat Herman Groman op een hoge leeftijd vóór het kabinet van de vicepresident moet staan om zijn stem te laten horen voor een betere waardering van de pensioenen. 

Codrington beschuldigt opeenvolgende regeringen ervan dat zij hebben nagelaten de pensioenen waardevast te maken. “Nee ze hebben nooit eraan gedacht maar hebben wel ervoor gezorgd dat zij van alle privileges genieten en met tal van vervolgauto’s rondrijden alsof wij een misdadig volk zijn. Als we letten op wat bijvoorbeeld gepensioneerden vandaag de dag moeten meemaken dan is dat schandalig. Het is keer op keer bewezen dat we niet in staat zijn om te zorgen voor onze oude mensen. De mensen die gewerkt hebben, hebben hun pensioenen gestort en met een stukje inflatie hebben wij er niet aan gewerkt het waardevast te maken, vandaar dat mensen in armoede leven.” Codrington vindt het triest dat met name oud-onderwijzers die nu met pensioen zijn tussen de SRD 30 en SRD 50 aan pensioenen moeten zien rond te komen. Deze bedragen zijn gelijk aan 70 procent van hun salaris en wel vóór 1980. Als je 35 dienstjaren had volgemaakt zat je op 70 procent van het laatstgenoten salaris. “Ga je uit van SRD 1000”, legt de vakbondsleider uit, “dan praat je nu van 700 SRD voor 1980. Tegen een koers van 1,77 zouden de mensen rond de 450 US dollar moeten zitten. Volgens Codrington hebben mensen niets als ze elke keer SRD 25 op hun aov krijgen. Hij hekelt ook het feit dat de traditionele vakbeweging eveneens niet in staat is iets hiertegen te doen. “Ik ben eens met oud-parlementsvoorzitter Emile Wijntuin die zegt dat de vakbeweging een tijger is zonder tanden. De vakbondsleiders zijn letterlijk in de greep van de politiek en durven hun nek niet uit te steken. Zij zijn met niets anders bezig dan zichzelf vet te mesten terwijl de rest mag stikken. De werkende klasse moet nu inzien dat zij op de vooravond staan om nieuwe vakbondsleiders te kiezen die niet bereid zijn om voor enkele dubbeltjes hun principes ten verkoop aan te bieden”, aldus Codrington. 

Door: (Radjoe Bhikharie) 
Times of Suriname 02/11/2007