Het McFlurry-kapje: ideaal tegen egels
Woensdag 26 Oktober 2011
De fantastische collectie "Bekende Dode Dieren Met Een Verhaal" van het Natuurhistorisch Museum Rotterdam is weer in het nieuws. De laatste aanwinst is namelijk: Traumameeuw, de meeuw die vorige week een onstuimige ontmoeting had met een traumahelikopter. Netjes geprepareerd krijgt hij straks een plekje naast de Dominomus (het beestje dat 23.000 steentjes omver fladderde en ijskoud uit de lucht geschoten werd - don't fuck met dominosteentjesneerzetters), de Necro-eend (die voorgoed de onschuld uit Alfred J. Kwak heeft gehaald), De Gulzige Aalscholver (die gevonden werd met een halve snoekbaarzenstaart uit de bek) en De onthoofde kanarie van Kollumerzwaag (wat vooral klinkt als een Agatha Christie editie voor ornithologen). Maar het meest was ik gefascineerd door een ander dier dat in de verzameling voorkwam: De McFlurry-egel. Ik had nog nooit eerder van de McFlurry-egel gehoord. Dit bekende-dode-dier-met-verhaal was een compleet mysterie. Wie was deze egel? En hoe had deze iconische dood zich voltrokken? Oftewel: hoe sterft men aan een McFlurry? Ik probeerde de verschillende scenario's voor me te zien. Had de egel in kwestie een vergeten McFlurry KitKat gevonden en zich in een paar uur tijd naar een egelhartinfarctje toe geschrokt? Was hij in de beker vast komen te zitten, waar hij in paniek zijn stekels had opgezet om erachter te komen dat die meteen door het plastic prikten waardoor hij zichzelf voor eeuwig had vastgespeld? Had iemand uit de auto per ongeluk een volle McFlurry op de egel gegooid, waarna die langzaam was verdronken in een moeras van vanille-ijs met stroopwafelkruimels? Was de egel misschien gestikt in een M&M? Wat blijkt: de McFlurry-egel is niet één specifiek geval. De McFlurry-egel in het Natuurhistorisch Museum is exemplarisch, ja, een aandenken aan een gruwelijk hoofdstuk in de egelgeschiedenis. Toen de McFlurry net op de markt kwam, droeg hij al zijn bekende deksel: een taps toelopend, geribbeld bovenstuk, waardoor tijdens het mengen van ijs met snoep niks over de rand spettert. Dat klinkt allemaal leuk en aardig, maar die deksel had net zo goed The Ultimate Hedgehog Killing Device From Hell kunnen heten. Wat er gebeurt: mensen gooien lege McFlurrybekers in de berm. Egels houden van zuivel. Een nieuwsgierig egeltje steekt zijn kop in de beker op zoek naar eten, maar als hij zijn hoofd wil terugtrekken, komen zijn stekels klem te zitten. Waardoor hij gevangen zit en een tragische dood sterft. Terwijl hij eruitziet alsof hij een McFlurry-muilkorf draagt. Inmiddels is de verpakking onder druk van de Dierenbescherming aangepast, en daarmee is ook het aantal McFlurry gerelateerde egelsterften flink gedaald. Vanuit het perspectief van de dieren zou het mooi zijn als er in de toekomst ook een zachtfluwelen helikopterpropeller ontwikkeld zou worden, als dominosteentjes voortaan vastgelijmd werden en als eenden pas mogen sterven nadat ze beloofd hebben er niet al te uitnodigend bij te gaan liggen, maar tot die tijd ga ik graag nog even naar het Natuurhistorisch Museum.
Plaats uw reactie