Hans Dorrestijn ontdekte Suriname
Vrijdag 9 September 2011
De Nederlandse tekstschrijver en cabaratier Hans Dorrestijn had nooit iets met de tropen. Hij was er ongeschikt voor, vond hij zelf. Toch heeft Suriname hem in de greep gekregen.
In zijn jongste boek schrijft Dorrestijn nog dat hij nooit een tropisch land zal bezoeken. Maar de afgelopen twee jaar is hij al twee keer in Suriname geweest. Hij is lyrisch over de mensen, het land en vooral de vogels. "Het is echt indrukwekkend." Zachte mensen En niet alleen de natuur heeft indruk gemaakt op de schrijver, die zelf in een bosrijke omgeving in Bennekom woont. "Ik was zeer geroerd door de bevolking: openhartig en zacht." Het viel hem op dat de mensen in Paramaribo zachter praten dan in Nederland, waar 'veel geschreeuw en gebrul' is.
Maar de vogels stelen de show: vier of vijf soorten kolibries, parkieten, de een specht met 'een rode muts van een halve meter op zijn kop'. Ze zijn volgens de schrijver allemaal 'idioot mooi'. Dat mannen een innige band hebben met vogeltjes in kooitjes vindt Dorrestijn ontroerend, maar dat ze uit de wildernis worden geplukt vindt hij minder leuk.
Slavernijverleden Wat hem verder opvalt in Suriname dat in gesprekken heel snel de slavernij naar boven komt. "Het verleden komt binnen vijf minuten omhoog. Over hun voorvaderen en methodes om de slaven te martelen." Als Nederlander schokte hem dat, al weet hij dat dat niet de bedoeling was van zijn gesprekspartners. "Het lucht hen op en dan zeggen ze: 'maar dat heeft u niet gedaan'."
Plaats uw reactie